Gambia de ervaring
Blijf op de hoogte en volg Daphne
20 Maart 2017 | Gambia, Brufut
Voor mijn stage loop ik twee dagen stage op de basisschool hier en 3 dagen op de middelbare school. Na veel observatie (oftewel wachten en bijna in slaap vallen vaak) heb ik wat zaken kunnen vinden die het mij leuk lijkt om te doen. Wel super leuk dat ik me echt geïntegreerd voel binnen het team. Op de basisschool heb ik al een nieuwe naam (Mariama Fadera), daarbij een nieuwe zus en nichtje erbij gekregen (mijn nichtje zie je bij de foto's). Op de middelbare school voel ik me een enorme bleekscheet, toch maar wat vaker de zon in om een beetje te integreren! En dan kreeg ik daar te horen dat sommige leerlingen hun huid bleken, daar word ik echt verdrietig om. Gek dat je toch overal in het onderwijs enorme verschillen tegenkomt, terwijl het doel is om kinderen zoveel mogelijk kennis mee te geven. Voornamelijk om te zien dat bij het ene land de leerlingen naar de beleving van de samenleving niet genoeg informatie meekrijgen en bij de andere dat leerlingen gewoon niet naar school gaan vanwege diverse redenen.
Mensen bij mijn stage zijn enorm hartelijk en willen me graag rondleiden. Mijn nieuwe zus heeft me al een keer uitgenodigd bij haar thuis en een docent heeft me al uitgenodigd om een keertje met haar mee naar de kerk te gaan. Leuke uitnodigingen waar ik zeker graag op in ga in de komende vier maanden.
Op de compound in het begin een eigen kamer gehad en later zijn Nicole en ik samen op 1 kamer gegaan, omdat Go For Africa kwam. Deze groep hebben met een hoop auto's van Nederland helemaal naar Gambia gereden. Onder het mom, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Naast Nederlandse mensen wonen we ook nog met een aantal lieve Gambianen, Hawa, Kaddy, Fatou, Alhagi en Alhagi. Wat handig is is dat veel mensen hetzelfde heten, dus makkelijker onthouden.
Wel een beetje de toerist uit kunnen hangen door lekker op het Kasumai beach strand te gaan, liggend op een bedje met een drankje in de hand. Daarna nog een keer bij Sunbird beach en nog een keertje bij Paradise beach. Het laatste strandje wat we bezochten was vlakbij ons dorp, Tanji. Hier hebben meerdere mensen, inclusief mijzelf, een rode en pijnlijke herinnering aan. Nicole en ik zijn een keer wezen winkelen met Hawa in Sera Kunda. Overstag gegaan en een horloge gekocht, was ik thuis: horloge stond stil. Achja we gaan nog een keertje terug en dan regels Nicole voor mij wel wat! Maar er is nog veel meer strand te ontdekken en nog veel meer mogelijkheden om de toerist uit te hangen en ook om in contact te komen met lokale bevolking.
Zijn ook al een paar keer op stap geweest in Gambia. Echt raar om zoveel ouwe mannen te zien met jongere vrouwen. Ik voelde me eerst een beetje ongemakkelijk bij, maar uiteindelijk wen je er wel aan. De eerste keer op stap zijn we ook met Alhagi van onze compount gegaan en die vond het echt een ervaring om dronken mensen mee te maken. Wij zien dat wekelijks, dus was het grappig om te zien dat hij dat erg bijzonder en enorm grappig vond.
Ook al regelmatig 's avonds buiten bij een vuurtje gezeten, luisterend naar djèmbe muziek en kijken naar een optreden van een lokale dansgroep van een aantal kinderen. Super leuk en dan zit ik daar op een stoeltje op en neer te wippen, omdat ik het enorm leuk vind om mee te dansen. Uiteindelijk werd ik de dansvloer op geroepen en toen dacht ik: Ja boeiend. Toen heb ik een aantal danspassen nagedaan van de groep en sindsdien word ik door aantal mensen danser genoemd. Vind dat dan wel heel leuk.
Vanaf alle kanten hoor je als je langskomt Toebab, Toebab! (blanke). We kregen al de tip dat we dan: Black man roepen. Alleen vind ik dat niet zo fijn als het kleine kinderen zijn en dat zijn de mensen die voornamelijk Toebab roepen.
Het vervoer blijft hier ook een ervaring. Taxi's en bustaxi's rijden elk hun eigen route, dus alleen voor de hoofdprijs kun je de volledige rit bij een normale taxi. Één keer toen het donker was proberen thuis te komen, dat ga ik ook niet meer doen. Iedereen rent op de bustaxi's af: duwend en trekkend. Met goed geluk dezelfde chauffeur tegen gekomen als dezelfde ochtend dus kregen we voorrang, anders weet ik niet hoe we thuis zouden komen.
Het is al een hele ervaring geweest, en er gaan zeker nog meer avonturen komen. Tijdens de paasvakantie gaan we nog even het binnenland in om kennis te maken met de lokale bevolking. Maar heb hier leuke mensen om mij heen en veel mogelijkheden om mezelf te ontwikkelen en tegelijkertijd ook om te genieten!
Mis jullie thuis allemaal wel (een beetje(boel))!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley